Roberto Mannino
Mannino werkte tot 1993 als grafisch ontwerper en beeldhouwer. Als beeldhouwer voelde hij zich aangetrokken tot ruimtelijke vormen die de zwaartekracht tarten. Ook experimenteerde hij met het fenomeen krimpen door schilderslinnen over allerlei vormen heen te spannen. Als papierkunstenaar werkt hij op dezelfde wijze. Hij spant papier om ruimtelijke objecten en omwikkelt ze met pulp van vlas of linnen dat tijdens het drogen sterk krimpt. Ook vervormt hij papier onder druk van heet zand, laat vellen papier van vorm veranderen in een droogkast of hij vervormt stapels vochtig papier op een vacuümtafel. Door zijn grafische achtergrond heeft Mannino een voorliefde voor zwart- en grijstonen, reliëf en blinddrukken, met was verzadigde en met grafiet gepolijste oppervlakten.
Acqua Cheta Fete (2002). Materiaal: linnen, gebleekte hennep, kozo en bijenwas.